Ratford Motorsport

Rallyrijden, maar dan helemaal anders...

Rutger, Frank en Herman delen hun ervaring met de Scrapmetalrally;

Ondergetekende zijn hobbie zijn rallies uiteenlopend van gemoedelijke tourritjes, met of zonder wezenlijk spel- of competitie element, tot aan pittige navigatierally’s.Af en toe wil je toch eens wat anders proberen..

Herman,  Frank en ik, autogekken, kennen elkaar sinds onze studietijd (eind jaren ’80). Door de jaren heen hebben wij inmiddels heel wat avonturen met auto’s en autosportevenementen beleefd.

Scrapmetalrally

Een zogenaamde “barrel” rally sprak ons aan, het hoefde allemaal niet meteen zo duur, luxe en glossy. Lekker met andere mafkezen en wat ouwe karren rondrijden. Eerst vond ik mezelf wel wat te oud en/of te serieus voor zulke studentikoze flauwekul. Maar nu moest het toch maar een keer gebeuren. Voor ons geen massaal evenement, daarom viel de keuze op de betaalbare ScrapmetalRally.

Barrel

Er moest dus een bolide komen. Frank had nog een Ford Escort stationcar die op de nominatie stond om naar de sloop te vertrekken en kreeg deze net door de APK.

Voorbereiding

Vervolgens gezocht naar een thema. Iets afwijkends en iets dat ons aansprak. Daar moest op gedronken worden! Want geestverruiming verhoogd altijd de creativiteit, toch?

Alle gezelligheid leidde er toe dat de oude Escort werd omgetoverd tot een heuse dragster. Low budget natuurlijk. Oh ja, en met behulp een heleboel bier. De Escort veranderde in een vervaarlijk uitziend monster.

Klussen

Ik had de “hoodscoop” van een op maat gesneden opbergbox gemaakt. Het gaf de indruk dat er een monstrueuze V8 onder de motorkap zat. Speakers werden erin gemonteerd om het geluid van een dikke V8 te laten horen.

Frank had van PVC pijpjes 2 prachtige rijen zijuitlaten gemaakt. Een overtollige TL bak werd een vleugel voor de downforce. Een setje bestelwagenbanden moest zorgen voor de juiste “stance” van de auto en een oude brandblusser werd omgetoverd tot lachgasfles. Een stevige “wheelybar” werd gemonteerd om te voorkomen dat de neus van de auto te ver omhoog zou komen bij het accelereren…Herman had gezorgd voor een heuse remparachute.

Frank wist nog wat extra “ratlook” toe te voegen en had de voorspatborden met de brander kaal gemaakt. Het plaatwerk werd verder nog wat verouderd met schuurmiddel en de donor stond nog een achterportier en een buitenspiegel in een afwijkende kleur af. De koplampen werden “booskijkers” en als finishing touch werden de achterruiten geblindeerd met bieretiketten.

De auto, hernoemd tot Ratford met bijpassende badge op de grille leverde bij proefritten de nodige hilariteit op als we onderweg keihard een woeste V8 uit de speakers lieten brullen ;-) Voor ons stelletje prutsers kwam er een bijpassende outfit, een “Ratford Motorsport” bermuda overal.

Dag 1

Maandag 1 juli 2019 vertrokken wij richting Start. Er stonden al diverse uitbundig uitgedoste hokken. Bij binnenkomst was men al snel onder de indruk van onze profi outfit. Na een bakje koffie met koek konden we de laatste formaliteiten vervullen. Het routeboek en schilden waren ons reeds toegestuurd.

Vanaf 9:30 konden we op pad. Het eerste deel van de route was een forse afstand over de saaie Duitse snelweg.

Onderweg werden wij door veel anderen gefilmd of gefotografeerd onder het rijden. Men liet zich soms terugzakken op de linkerbaan om nog eens goed te kijken wat dat nou was voor een maf ding. Bij een benzinestation werd netjes gevraagd of men onze wagen mocht fotograferen.

Later volgden leuke bochtige trajecten en een paar fraaie, soms heel smalle weggetjes. Richting Fulda, het eindpunt voor vandaag, bleken de remmen niet heel best meer te werken.

Frank dacht dat het nog wel okee genoeg was en de reserveblokken liggen dus nog thuis…

Wij haalden heelhuids de camping in de buurt van Fulda en gingen de volgende dag op zoek naar remblokken. Eerst nog effe de stempelkaart af laten stempelen door de organisatie en daarna het tentje gebouwd, gevolgd door wat biertjes!

Dag 2

De volgende dag pakten wij op in en gingen richting de Ford dealer, geen remblokken! Na wat snuffelwerk bleek een automotive groothandel wel verse remblokken te hebben. Ter plekke mochten wij die gelukkig verwisselen.

Richting Tsjechië! Dat was geen straf, want het was een stuk leuker sturen dan gisteren. Om de beurt leefden wij ons uit. De nieuwe remblokken werkten super! Bij een noodstop vanwege een manoeuvre van een andere weggebruiker – werd de auto omhuld door een grote rookwolk van verbrand rubber. Haha, wij hadden toch nog een soort burnout gemaakt (maar waren wel geschrokken)!

Het landschap bleek verder de moeite waard en het was lekker rustig op de geselecteerde wegen. We kwamen zonder kleerscheuren aan in Karlovy Vary en gingen op zoek naar een slaapplaats. Andere deelnemers hadden een chaletje gehuurd buiten de stad en nog plaats over. Top, dat scheelde weer een tent opzetten en het werd weer erg gezellig.

Dag 3

De route ging richting het Oostenrijkse Salzburg. Iedereen vertrok vanaf dezelfde plaats, er is geen echt tijdschema, maar vrijheid, blijheid. De waypoints waren soms wat vreemd geplaatst en de beschrijving bij vlagen ook onduidelijk. Af en toe kwam je deelnemers in tegengestelde richting tegen en soms bleek de geplande weg afgesloten en bedachten wij zelf een omweg.

Op weg naar een waypoint kwamen we zo op een onverhard pad uit dat uiteindelijk doodliep in een weiland. Bij het terugrijden liepen we een lekke band op. Fuck. De auto leeg moeten pakken om bij het reservewiel te kunnen en het te wisselen.

Gelukkig kwamen we vrij snel langs een “pneu servis”. Het communiceren was wat lastig, maar de ambachtsman heeft de beschadigde velg keurig recht gemaakt. We konden weer op pad!

De Tsjechische politie zette ons samen met een andere auto, die uitstekende lading zonder markering in zijn aanhanger had, aan de kant. De politie vond het lastig om te beslissen waarvoor men ons eigenlijk ging bekeuren. Eigenlijk vond men de “hoodscoop” niet okee en de afgeplakte koplampen ook niet. Na een bekeuring voor ca. 40 Euro mochten we weer verder.

Later dan gedacht kwamen wij aan op de camping in Salzburg, het uitzicht vanaf de Panorama camping was zo laat in de middag prachtig. Potverdrie wat waren we toe aan een biertje!

Dag 4

Op de laatste dag scheiden de wegen van ons team. Het was op voorhand al gepland dat ik de laatste etappe zou gaan missen voor de diploma uitreiking van mijn jongste dochter Famke. Dat wilde ik niet missen. Frank en Herman reden nog een mooie route via Italië naar de finishplaats Hippach. Alwaar Ratford Motorsport volkomen terecht de originaliteitsprijs uitgereikt kreeg en de drank (dus) rijkelijk vloeide!

Op de terugweg naar Nederland werden Frank en Herman bij de grensovergang met Duitsland nog eens aangehouden met die gekke kar. Men zag de lol er gelukkig wel van in en nadat de gele folie op de koplampen was verwijderd konden de heren zonder boete door. Onderweg nog even ter afsluiting een DTM race bezocht..

Het was leuk, een mooi avontuur, wij samen met dat ouwe barrel. We hebben vooral ook heel veel lol gehad in de weekends dat we aan de auto geknutseld hebben.

Wie weet is het wat voor jullie? Een mens is nooit te oud om wat geks te doen?

Rutger